Okunacak ayetler: (Mark.5:25-34)

 25 Orada, on iki yıldır kanaması olan bir kadın vardı.
 26 Bir sürü hekimin elinden çok çekmiş, tüm varını yoğunu harcamış, ama iyileşeceğine daha da kötüleşmişti.
 27 Kadın, İsa'yla ilgili anlatılanları duymuştu. Bu nedenle, kalabalıkta O'nun arkasından gelip giysisine dokundu.
 28 İçinden, "Giysilerine bile dokunsam kurtulacağım" diyordu.
 29 Hemen o anda kanaması kesiliverdi. Kadın, bedeninin derinliğinde ıstıraptan kurtulduğunu hissetti.
 30 İsa ise, kendisinden bir gücün akıp gittiğini hemen anladı. Kalabalığın ortasında dönüp, "Giysilerime kim dokundu?" diye sordu.
 31 Öğrencileri O'na, "Seni sıkıştıran kalabalığı görüyorsun! Nasıl oluyor da, 'Bana kim dokundu' diye soruyorsun?" dediler.
 32 İsa bunu yapmış olanı görmek için çevresine bakındı.
 33 Kadın da kendisindeki değişikliği biliyordu. Korkuyla titreyerek geldi, İsa'nın ayaklarına kapandı ve O'na tüm gerçeği anlattı.
 34 İsa ona, "Kızım" dedi, "imanın seni kurtardı. Esenlikle git. Istırabın son bulsun."

Genel bir ifadeyle diyebiliriz ki, Adem’in günahından bu yana tüm insanlık ailesi iki gruba ayrılabilir: İman edenler ve iman etmeyenler.

Tanrı’nın halkı, iman edenlerdir. Bu insanların özelliği, “iman” denilen şeye sahip olmalarıdır. Onlar, iman ile yaşarlar. (Rom.1:17). Bu ne demek oluyor? Şu; Mesih imanlısının yaşamında, yani yeni yaşamda, iş gören etken, iman prensibine dayanır.

Tabii ki, İbraniler kitabının on birinci bölümünde belirtildiği gibi, imanın birçok yönü vardır. Ancak bu çalışmamızda, düşüncelerimizi imanın kurtarıcı özelliğiyle sınırlayacağız. Bu bizi, Rabbin kurtarışını almaya uygun duruma getiren imandır.

(1) Elç İş 16:30’u oku

Evet, kurtulmak için ne yapmalıyız? Hayatımızı ilgilendiren ne kadar önemli bir soru, değil mi? Bu soruya “soruların anası” diyebiliriz. Kurtuluş meselesinde, insana ne gibi bir sorumluluk düştüğünü dile getiren bir sorudur. Günahlarımızdan dolayı oluşan, sonsuz yargıdan kurtuluş, değeri biçilemeyen bir paha karşılığında, her günahlı için sağlanmıştır. (1.Yu.2:2) .

Günümüzden yaklaşık iki bin yıl önce, Tanrı kendi özünden olan biricik ruhsal Oğlunu, Cennetten dünyamıza gönderdi. Bu kusursuz ve eşsiz Kişi, Rab İsa Mesih, Golgota denilen bir tepe üzerine dikilen bir çarmıhta, kusursuz canını verdi ve böylece kurtuluşumuzu sağladı.(Yşa.53:5-6; Yu.1:29; 2.ko.5:21). Baba Tanrı, biricik Oğlunun çarmıh üzerinde tamamladığı işi kabul etti. O’nu ölümden diriltti ve Cennette sağında, O’na en üstün yeri vermekle O’nu yüceltti. (Elç.2:32-33).

Şimdi, günahlarımızdan dolayı oluşan yargıdan kurtuluş, herkese sunulmaktadır (Yşa.45:22). Ama hangi koşul altında sunuluyor? “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” Elç.16. bölüme bakarsak, orada yanıtımızı bulabiliriz. İlginç şekilde değerli okuyucum, sınırsız boyutlarına rağmen bu kurtuluş, insana düşen sorumluluk açısından bakıldığı zaman, basitçe Rab İsa Mesih’e Kurtarıcımız olarak inanmakla elde edilebilir. “Rab İsa’ya iman et, kurtulacaksın” diye verilir cevap.

Yeni Antlaşma kesiminde, günahın getirdiği yargıdan kurtuluşu, imana bağlayan en azından 150 çeşitli pasaj vardır. Örnek ayetler: Yu. 3:16; Elç.13:38,39; Rom 1:16; 3:26; 4:5; 10:9,10; Ef.2:8;1.Yu.5:1 vs.

(2)               O zaman bu İMAN nedir? Rab İsa Mesih’e İMAN ETMEK ne demektir?
Beni, günahlarımdan kaynaklanan sonsuz ölüm yargısından, kişisel olarak kurtarabilen İsa Mesih’e Tüm güvenimi bağlamak demektir.

(3)               Kişisel Kurtarıcımız olarak İsa Mesih’e iman, üç belirli aşamada gerçekleşir:

(a)               İlk aşamaya DUYMAKLA ulaşılır. Rom.10:17’yi oku. “Sevindirici Haber”e inanabilmem için, önce onu duymalıyım. Mesih’in beni kurtarmak istediğine ve kurtarmak için gerekli işi yaptığına inanabilmem için, önce beni kurtarmak istediğini ve kurtarabilecek yeterliliğe sahip olduğunu duymalıyım! Bak Yu.5:24

(b)               İkinci aşamaya İNANMAKLA ulaşılır. İsa Mesih’in gerçekten kim olduğunu ve benim kurtuluşum için ne yaptığını duyduktan sonra, duyduklarıma inanırım ve kendi hayatım için kabul ederim. Mesih hakkında duyduklarıma inanırım. Benim yerime çarmıhta öldüğüne, (Yşa.53:5) beni, günahlarımın oluşturduğu sonsuz ölüm yargısından kurtaracak yeterliliğe ve güce sahip olduğuna, (İbr.7:25)  ve aslında beni kurtarmak istediğine (Yu.5:40)  inanırım. Burada vurgulamak istediğim bir nokta var: Anlayışımızla, zekamızla bu duyduklarımıza ‘evet’ demekle “kurtarıcı iman”a sahibiz diyemeyiz. Kurtarıcı imana doğru atılan, gerekli adımlardan biridir, ama her şeyin oldu bittisi değildir.

(c)               Üçüncü ve son aşamaya GÜVENLE ulaşılır. Sevindirici Haberi duyarım, duyduklarıma inanırım, ama şimdi inandıklarımı hayatımda uygulamak için, O’na güvenirim. Ne demek oluyor bu güven? Benim için yapabileceğini duyduğum, yapabileceğine inandığım şeyleri, benim hayatımda yapması için O’na güven bağlarım. Artık hayatımı O’nun ellerine teslim edip, beni kurtardığına güvenirim. Güvenmek, kendi çabamızı kapıdışı edip, tümüyle güvendiğimiz Kişi’ye dayanmaktır.

(4)               Şimdi Yeni Antlaşma’da Kurtaran İmanı tasvir eden üç olayı inceleyelim:

Mark.5:25-34’i yeniden oku ve bu pasajda, KADININ önce İsa hakkında söylenenleri nasıl duyduğunu, (ayet 27), duyduklarına inandığı için İsa’nın bulunduğu yere geldiğini, (ayet 28) ve İsa’nın giysisine dokunmakla O’na güvendiğini ,(ayet 27,29) not et. Şimdi, Elç.8:29-37’deki ayetleri oku. Etiyopyalı HADIMAĞASI Mesih’e iman ederken, önce İsa Mesih hakkında söylenenleri duydu, (ayet 30-35) sonra O’na inandı, (ayet 36) ve son olarak Mesih’e Kurtarıcısı olarak güven bağladı.. (ayet 37).

Elç.16:30,31 ayetlerini oku. GARDİYAN da, sözü edilen üç aşamadan geçerek iman etti. “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sorduğuna göre, Sevindirici Haberi duymuş olmalıydı. Çünkü, Pavlus ve Silas ona “Rab İsa’ya iman et” (ayet 31) derken, onun İsa hakkında gereken gerçekleri, bildiğini varsaymışlardı. Sonra inandı ve vaftiz olmakla iman ettiğini açıkça belirtti. Bunun yanısıra, hayatında olumlu bir değişim oldu ve bu değişim, onun kurtuluş bulmak için, Rab İsa’ya tümüyle güvendiğini sergiledi.

(5)               Kurtaran İmanı çok basit şekilde tasvir eden üç örneğe bakalım:

(a)               BANKAYA olan güvenimiz. Diyelim ki, size büyük bir servet bırakıldı. Bu serveti emin bir yerde saklamak istiyorsunuz, ama nerede saklayacağınızı bilmiyorsunuz. Bir dostunuz size, “Güven Bankası”ndan söz eder. Dostunuzun söylediklerini duyarsınız, onun verdiği garanti sözlerine inanırsınız ve “Güven Bankası”nın servetinizi koruyacak yeterlikte olduğuna güvenip, tüm servetinizi o bankaya yatırırsınız.

(b)               DOKTORA olan güveniniz. Diyelim ki, birden böğrünüzde bir sızı başlar ve kör bağırsak iltihaplanması olduğu teşhis edilir. Yine bir dostunuz, onu kör bağırsaktan ameliyat edip iyileştiren güvenilir bir cerrahtan söz edip, tavsiyede bulunur. Dostunuzun, bu cerrah hakkında söylediklerini duyarsınız, söylediklerine inanırsınız ve gidip bu cerrahın bıçağı altında ameliyat olup iyileşmek için, hayatınızı onun eline teslim edersiniz. Tümüyle güveninizi bu cerraha bağlarsınız.

(c)                CAMBAZA olan güveniniz. İp üzerinde cambazlık yapan usta bir cambazı düşünelim. Bu cambaz bir gün, dünyanın en yüksek şelalelerinden biri üzerine ip gerdirir. Azgın suların hızla aktığı yerde, tam şelalenin döküldüğü yerin üzerine gerilen bu ip üzerinde, kolaylıkla yürüyerek karşıya geçer. Sonra marifetleriyle şok yaratmak için, bir el arabasına gönüllü bir seyirciyi bindirip, arabacığı ip üzerinde iterek karşıya geçer. Diyelim ki, bu cambaz hakkında söylenenleri duydunuz, onun marifetlerini görmeye gittiniz ve el arabasında bir kişiyi ip üzerinde iterek, karşıya geçirdiğini gözlerinizle görünce onun yetenekli bir cambaz olduğuna inandınız.
Diyelim ki, o anda cambaz size gelir, “El arabasına binip karşıya geçmek ister misiniz?” diye size sorar. Şimdi, cambazın ne kadar yetenekli olduğunu duymuş olabilirsiniz, onun yeteneklerine inanabilirsiniz, ama el arabasına oturup karşıya geçmek için ona güven bağlamalısınız.
Bu çalışmamızı somut bir sonuca bağlayabilmek için, Mesih’in verdiği ve aşağıda sıralanacak olan vaatlere bakalım. Bu vaatlerin hepsi de, ayrı ve çeşitli şekillerde O’na iman etmenin ne demek olduğunu açıklamaktadır. Şu noktayı dikkate almalıyız: Vaatlerin her birinde, DUYMAK, İNANMAK ve GÜVEN BAĞLAMAK şeklinde üç aşamalı bir iman söz konusu olmaktadır.
(a)-Rab İsa Mesih’e iman etmek, O’nu Tanrı’nın armağanı olarak KABUL etmek demektir. Bkz Yu.3:16; Yu.1:12 (burada “iman etmek” ile “kabul etmek” eş anlamdadır.) ve bu ayetleri Elç.16:14 ve Vah.3:20 ayetleriyle karşılaştır.
(b)-Rab İsa Mesih’e iman etmek, ONA GELMEK demektir. Bkz Mat.11:28 ile Yu.6:37’yi oku ve Yu.5:40 ile karşılaştır.
(c)- Rab İsa Mesih’e iman etmek, “Kapı Benim” diyen Mesih aracılığıyla ağıla GİRMEK demektir. Bkz Yu.10:9’u oku ve Luk.13:24-27 ile karşılaştır.
(d)-Rab İsa Mesih’e iman etmek, O’na gelip O’ndan İÇMEK demektir. Bkz Yu.7:37’yi oku ve Yu.4:13,14 ile karşılaştır.
(e)-Rab İsa Mesih’e iman etmek, günahlarımızın oluşturduğu sonsuz yargıdan kurtulmak için O’na seslenmek demektir. Bkz Rom.10:12’yi oku. Sonra Luk.23:42,43’te sözü geçen ve İsa’nın yanında çarmıha çakılan suçlulardan birinin, Rabbe ne şekilde seslendiğini incele. Aynı zamanda Petrus’un (Mat.14:30,31), kör adamın (Luk.18:39,40), gümrük vergisi toplayan adamın (Luk.18:13-14), cüzamlının (Luk.5:12-13), Yahudi olmayan kadının (Mat.15:22,28), Rabbe nasıl seslendiklerini incele. Sen bu şekilde, Rabbe seslendin mi? Demek oluyor ki, Rab İsa Mesih’e iman etmek, günahlarımızdan oluşan sonsuz yargıdan kurtulmak için, her zaman O’na ve yalnızca O’na güvenmek demektir. Sen bu şekilde iman ediyor musun? Kurtuldun mu?