|
Yirmi iki yaşıma
kadar ailemin ve çevremin inancına göre
yaşadım. Bu zaman içerisinde Tanrı'nın yaptıklarımdan
hoşlandığını sanıyordum. Bazen inancımı
paylaştığım kimselerle görüş ayrılığına
düşüyordum. Bu da beni her zaman bir sorunun
içine itiyor, cevapsız bırakıyor ve kafamı
karma karışık ediyordu. Bana kendi inancına
göre ibadet et yeter diyorlardı. Bense Tanrı'nın
bizleri hangi amaç için yarattığını merak
ediyordum. arınma
Yaşantımı
Tanrı'yla özdeşleştirmek istiyordum. Ama
bir türlü başaramıyordum mutlaka bir noktada
ayrılıyorduk. Zaman geçtikçe arkadaş çevrem
ve bulunduğum ortamlar değişiyordu. Bazı
ortamlarda Tanrı'yı ağız alışkanlığından,
bazı ortamlarda ise keyif sofralarında meze
olarak görüyordum. Ama bu sohbetlerin ardından
yüreğimde derin bir eziklik hissediyordum.
Bazen öyle bir an geliyordu ki yalnız kalmak
ve kimseyle konuşamadığım konulan Tanrı'yla
paylaşmak istiyordum. çoğu zaman isyanlarımı
yükseltiyordum, ama aynı zamanda sadece
başım sıkıştığında ya da kötü hissettiğimde
değil, yaşamımın her anında anlayabileceğim
şekilde ibadet etmek istiyordum.
Bir
gün Antalya'da kilise olduğunu öğrendim.
Önce çok şaşırdım ama daha sonra merak ettim
orayı. Karar verip bir Cumartesi günü kiliseye
gittim ve gençlik toplantısına katıldım.
Tanrı'ya yakarış şekilleri çok ilginç gelmişti.
Alışageldiğimiz kalıptan çok farklıydı.
El çırpıp dans ediyorlardı. O doğallık hoşuma
gitmişti. O akşam birkaç kişiyle Mesih inancı
hakkında konuştuk. Oradan bir İncil alarak
çıktım. İncili okumaya başladığımda içinde
yazılanlar tam benim yüreğime hitap eden
türdendi. Artık yüreğimde bir şeylerin kıvılcım
aldığını hissediyordum. Tanrı'ya bakış açım
değişmiş, İsa’nın öğretilerine göre yaşamaya
başlamıştım. İncilde iki konu günden güne
dikkatimi çekmeye başlamıştı. Benim ne kadar
günahlı olduğum ve buna rağmen Tanrı'nın
beni ne kadar çok sevdiği. arınma
Romalılar 5 : 16 yüreğime dokunmuştu. “Tanrı'nın
bağışı o tek adamın günahının sonucu gibi
değildir. Tek suçtan sonra verilen yargı
mahkumiyet getirdi; Oysa birçok suçtan sonra
verilen armağan aklanmayı sağladı.” Yuhanna
3:16'yı okuduktan sonra ise Tanrı'nın sevgisini
anladım. “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok
sevdi ki, biricik Oğlunu verdi. Öyle ki,
O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın,
hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.” Henüz iman
etmemiştim. Çünkü çok büyük bir günahkardım
ve Tanrı'nın lütfuna layık mıydım bilemiyordum.
Kendimi O'nun ellerine bırakmam fazla zaman
almadı. Artık İsa Mesih'i efendim olarak
kabul etmiştim. Tüm yaşamımı O'nun yönlendirmesini
istiyordum. “İşte kapıda durmuş, kapıyı
çalıyorum. Biri sesimi işitir ve kapıyı
açarsa, onun yanına gireceğim, ben onunla,
o benimle, birlikte yemek yiyeceğiz” (Vahiy
3: 20). arınma
O bana daha önce seslenmişti ama kapıyı
açmam biraz zaman aldı. Rab'bimiz günahlı
yüreğimi temizleyip yerine sevgisini koydu.
Bir Pazar günü içim içime sığmadığı bir
anda yüreğime tahtını kurdu. HAMDOLSUN!
arınma
O
andan itibaren Rab beni içten dışa değiştirmeye
başladı. Ve hayatımda birçok şeyler değişmeye
başladı. Artık içimde Tanrı sesini hissediyor
ve ona göre yaşam sürüyorum. Tanrı hayatımızın
herkesin önünde açık bir incil sayfası gibi
olmasını ve etrafımızdaki insanlara kendisinin
o mükemmel ışığını yansıtmamızı buyuruyor.
Bende bunu bildiğim için artık hayatımda
Onu hoşnut etmeyen ne varsa çıkarıp atmaya
çalışıyorum. Ve bunu kendi gücümle yapamayacağımı
da biliyorum ama Tanrı bana bu konuda da
çok yardım ediyor. Her ne kadar Mesih ile
birlikte çarmıha gerilmiş benliğim bazen
hortlasa da, beni bir savaşa sürüklese de
Tanrı'nın gücü sayesinde bu zorluklan aşabiliyorum.
İnandığım bir şey var ki İsa tahtından bizleri
izliyor ve Kutsal Ruh arcı1ığıyla bizlere
daima ışık ve güven oluyor. Kutsal Kitab'ın
dediği gibi “karanlık ışığı alt edemez”
..ışığın çocuğu olduğumuza göre bize kim,
başka hangi güç hükmedebilir ki. Çünkü O'nun
sözleri adımlanma çıra yolum için ışıktır.
Tanrı bizden o kadar çok şey istemiyor O'nun
bizden beklediği Gözlerimizi imanımızın
öncüsü ve tamamlayıcısı olan İsa'ya dikmemiz,
yalnız O'na bakmamız ve emin adımlarla O'nun
yolundan gitmemizdir. Benim hayatımda Tanrı'nın
sevgisi, adaleti ve lütfu daima bana güç
veriyor. Ne zaman O'na yüzümü çevirsem,
herhangi bir karamsarlığa düşsem baktığım
zaman İsa daima karşımda kucağını bana açıyor.
arınma
İnancımla ilgili daha önceleri ailemle birçok
problemler yaşadım ilk olarak Annem ile
birkaç sorun yaşadım hamdolsun Tanrı bu
sorunlarımı çözdü ve Annem sonunda beni
böyle kabul etti. Ama şeytan bu sefer başka
bir yol seçti ve Anneannem ile baya büyük
sıkıntılar yaşamaya başladım, şeytan sevdiklerimle
aramı bozarak bana saldırıyordu. Çünkü Anneannemin
benim hayatımda ayrı bir yeri vardır. Ama
Anneannem benim Hıristiyan olduğumu duyunca
değişti artık beni bir evlat olarak görmüyordu
ve benimle görüşmek istemiyordu. Bu durum
benim için çok zor bir durumdu ailem benden,
Anneannem ile aramızın düzelmesi için geçici
olarak inancımı inkar etmemi istediler ve
böylece her şey düzelecek dediler. Ama Ben
böyle bir şey kesinlikle yapamazdım İsa'yı
ne olursa olsun kesinlikle inkar edemezdim
bunu isteyen ailem ve sevdiklerim olsa bile
bu benim için zor bir denenmeydi ama yinede
biliyordum ki O beni bu denenmeden, bu sıkıntılardan
kurtaracaktı çünkü bu konuda vaadi vardı.
“Seni asla terk etmem, seni asla bırakmam”
..diye ve bende buna güvendim çünkü Tanrı'nın
sözünde duracağına hiç kuşkum yoktu, Iakin
bunu da yaşadım. Hamdolsun şimdi gerek Ailem,
gerekse Anneannem ile aramız inancım konusunda
çok iyi Rab bütün sorunları kaldırdı. İnandığım
Tanrı o büyük denenmede benim ile birlikte
idi, Beni avuçlarının içinde tutuyordu.
“İşte kalıcı olan üç şey vardır. İman. ümit
ve sevgi bunlardan en üstün olanı da sevgidir.”
Her şeyim O'nun bedenim, canım ve içimdeki
ruh O'nun Ruhu, yaşamımda Onu ellerinde
bu ban çok güven veriyor. İşte bu yüzden
bizlere olan sevgisi için Onu ne kadar övsem
bizlere yetersiz kalır. Evet ya Rab İsa
sen benim ve adına İman edenlerin tek kurtarıcısın
senden başka kurtarıcı yoktur. Övgü, yücelik
ve güç sonsuzlara dek senindir. AMİN
arınma
SONER
|
