|
Soru
: Tanrı korkusuna sahip olmak ne anlama
gelir?
Yanıt:
İnanlı olmayan kişi için, Tanrı korkusu,
Tanrı’nın yargısından ve Tanrı’dan sonsuzluk
boyunca ayrılık olan sonsuz ölümden korkudur
(Luka 12:5; İbraniler 10:31). İnanlı için
Tanrı korkusu çok farklı bir şeydir. İnanlının
korkusu Tanrı’yı yüceltmektir. İbraniler
12:28-29 bunun iyi bir tanımını oluşturur:
“Böylece sarsılmaz bir egemenliğe kavuştuğumuz
için minnettar olalım. Öyle ki, Tanrı’yı
hoşnut edecek biçimde saygı ve korkuyla
tapınalım. Çünkü Tanrımız yakıp yok eden
bir ateştir.” Hristiyanlar için Tanrı korkusu
da aynen bu saygı ve huşudur. Bizi, Evrenin
Yaratıcısı’na kendimizi teslim etmeye motive
eden etken de budur.
Süleyman’ın Özdeyişleri 1:7, “RAB korkusudur
bilginin temeli” diye bildirir. Tanrı’nın
kim olduğunu anlayıp içimizde O’na karşı
saygı dolu bir korku oluşmadıkça gerçek
bilgeliğe sahip olamayız. Gerçek bilgelik
sadece Tanrı’nın kim olduğunu ve O’nun kutsal,
adil ve doğru olduğunu anlamaktan gelir.
Yasa’nın Tekrarı 10:12, 20-21 şöyle kaydeder:
“Şimdi, ey İsrail halkı, Tanrınız RAB sizden
ne istiyor? Yalnız şunu istiyor: Tanrınız
RAB’den korkun, O’nun yollarında yürüyün,
O’nu sevin; bütün yüreğinizle, bütün canınızla
O’na kulluk edin; Tanrınız RAB’den korkun,
O’na kulluk edin. O’na bağlı kalın ve O’nun
adıyla ant için. O övgünüzdür. Gözlerinizle
gördüğünüz o büyük, heybetli belirtileri
sizin için gerçekleştiren Tanrınız’dır.”
O’nun yollarında yürümemizin, O’na hizmet
etmemizin ve evet, O’nu sevmemizin temelinde
Tanrı korkusu vardır.
Bazıları inanlılar için Tanrı korkusunu
Tanrı’ya “saygı duymak” olarak tanımlar.
Saygı, Tanrı korkusu kavramına kesinlikle
dahil olduğu halde, Tanrı korkusu sadece
saygıdan çok daha fazlasıdır. İnanlı için,
Kutsal Kitap’a uygun bir Tanrı korkusu,
Tanrı’nın günahtan ne kadar çok nefret ettiğini
anlamayı ve Tanrı’nın (inanlının yaşamında
bile) günah konusundaki yargısından korkmayı
içerir. İbraniler 12:5-11 Tanrı’nın inanlıyı
disiplin etmesini tanımlar. Bu disiplin
sevgiyle yapıldığı halde (İbraniler 12:6),
yine de korkutucu bir şeydir. Çocukken,
anne babamızın bizi disiplin edeceği korkusuyla
yapacağımız bazı kötülüklerden uzak durduğumuz
kesindir. Aynı şey Tanrı’yla olan ilişkimiz
için de geçerli olmalıdır. Tanrı’nın disiplininden
korkmalı ve bu yüzden yaşamlarımızı O’nu
hoşnut eden bir şekilde yaşamaya çalışmalıyız.
İnanlılar Tanrı’dan ürkmemelidir. O’ndan
ürkmemiz için bir neden yoktur. Hiçbir şeyin
bizi O’nun sevgisinden ayıramayacağı hakkında
O’nun vaadine sahibiz (Romalılar 8:38-39).
O’nun bizi asla bırakıp terk etmeyeceği
konusundaki vaadine sahibiz (İbraniler 13:5).
Tanrı’dan korkmak, O’na karşı, bu saygının
yaşamlarımızı yaşama biçimini büyük bir
şekilde etkileyeceği şekilde büyük bir saygı
duymaktır. Tanrı korkusu O’na saygı duymak,
O’na itaat etmek, O’nun disiplinine boyun
eğmek ve O’na huşu içinde tapınmaktır.
|
