|
Soru
: Mesih’in Tanrılığı Kutsal Kitap’a uygun
bir şey midir?
Yanıt: İsa’nın
Kendisi hakkındaki kesin iddialarına ek
olarak, öğrencileri de Mesih’in Tanrılığını
kabul etmişti. Günah Tanrı’yı rencide ettiği
için sadece Tanrı’nın yapabileceği bir şey
olan günahları bağışlama hakkına İsa’nın
sahip olduğunu iddia etmişlerdi (Elçilerin
İşleri 5:31; Koloseliler 3:13; Mezmur 130:4;
Yeremya 31:34). Bu son iddiayla yakından
bağlantılı olarak, İsa’nın, “dirilerle ölüleri
yargılayacak” kişi olduğunu da söylenmiştir
(2 Timoteos 4:1). Tomas İsa’ya, “Rabbim
ve Tanrım!” diye hitap etmişti (Yuhanna
20:28). Pavlus, İsa için “ulu Tanrı ve Kurtarıcımız”
der (Titus 2:13) ve İsa’nın beden alıp insan
olmadan önce “Tanrı özüne sahip” olarak
var olduğuna işaret eder (Filipililer 2:5-8).
Baba Tanrı, İsa hakkında, “Ey Tanrı, tahtın
sonsuzluklar boyunca kalıcıdır” der (İbraniler
1:8). Yuhanna, “Başlangıçta Söz vardı. Söz
Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı”
der (Yuhanna 1:1). Kutsal Yazılar’da Mesih’in
Tanrı olduğunu öğreten ayetlere birçok örnek
vardır (bkz. Vahiy 1:17, 2:8, 22:13; 1 Korintliler
10:4; 1 Petrus 2:6-8; Mezmur 18:2, 95:1;
1 Petrus 5:4; İbraniler 13:20), ama bu ayetlerden
biri bile Kendisini izleyenlerin Mesih’i
Tanrı saydıklarını göstermeye yeterlidir.
Eski Antlaşma’da da İsa’ya sadece YHWH’ye
verilen unvanlar verilmiştir, YHWH Tanrı’nın
resmi ismidir. Eski Antlaşma’daki “kurtarıcı”
unvanı (Mezmur 130:7; Hoşea 13:14), Yeni
Antlaşma olan İncil’de İsa için kullanılmıştır
(Titus 2:13; Vahiy 5:9). Matta 1’de, İsa’ya
“Tanrı bizimledir” anlamına gelen İmmanuel
adı verilmiştir. Zekeriya 12:10’da, “Bana,
yani deştiklerine bakacaklar” diyen YHWH’dir.
Ama Yeni Antlaşma bunu İsa’nın çarmıha gerilişine
uyarlar (Yuhanna 19:37; Vahiy 1:7). Eğer
deşilip bakılan YHWH ise ve deşilip bakılan
İsa ise o zaman İsa YHWH’dir. Pavlus, Filipililer
2:10-11’de Yeşaya 45:22-23’ü İsa’ya uyarlayarak
yorumlamıştır. Ayrıca İsa’nın ismi duada
Tanrı’nın isminin yanında kullanılır: “Babamız
Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten sizlere lütuf
ve esenlik olsun” (Galatyalılar 1:3; Efesliler
1:2). Eğer Mesih Tanrı olmasaydı bu Tanrı’ya
karşı bir küfür olurdu. İsa’nın, “Baba,
Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla [ad sözü tekil
kullanılmıştır]” vaftiz etme buyruğunda
İsa’nın ismi Tanrı’nınkinin yanında yer
alır (Matta 28:19; ayrıca bkz. 2 Korintliler
13:14).
Sadece Tanrı tarafından gerçekleştirilebilen
işler İsa’ya atfedilmiştir. İsa sadece ölüleri
diriltmekle (Yuhanna 5:21, 11:38-44) ve
günahları bağışlamakla (Elçilerin İşleri
5:31, 13:38) kalmamış, aynı zamanda evreni
yaratmıştır ve devam ettirmektedir (Yuhanna
1:2; Koloseliler 1:16-17). YHWH’nin, evreni
yaratırken Kendisinin yalnız olduğunu söylediği
göz önünde bulundurulursa (Yeşaya 44:24)
bu daha da büyük bir açıklığa kavuşur. Ayrıca
Mesih, sadece Tanrı’nın sahip olabileceği
özelliklere sahiptir: sonsuz olmak (Yuhanna
8:58), aynı anda her yerde birden bulunmak
(Matta 18:20, 28:20), her şeyi bilmek (Matta
16:21) ve her şeye gücü yetmek (Yuhanna
11:38-44).
Tabii ki, Tanrı olduğunu iddia etmekle
ya da birisini bunun doğru olduğu konusunda
kandırmakla bunu tamamen kanıtlamak tamamen
farklı şeylerdir. Mesih Kendisinin Tanrı
olduğunun kanıtı olarak birçok mucizeler
sunmuştur. İsa’nın mucizelerinden sadece
birkaç tanesi olarak şunları sayabiliriz:
suyu şaraba çevirmek (Yuhanna 2:7), suyun
üzerinde yürümek (Matta 14:25), fiziksel
objeleri çoğaltmak (Yuhanna 6:11), körleri
iyileştirmek (Yuhanna 9:7), sakatları iyileştirmek
(Markos 2:3), hastaları iyileştirmek (Matta
9:35; Markos 1:40-42) ve hatta ölüleri diriltmek
(Yuhanna 11:43-44; Luka 7:11-15; Markos
5:35). Ayrıca, Mesih’in Kendisi de ölümden
dirilmiştir. Putperest mitolojideki sözde
ölüp dirilen tanrılar hariç, başka dinlerde
diriliş gibi bir şey ciddi bir şekilde iddia
edilmemiştir ve başka hiçbir iddianın bu
kadar çok Kutsal Kitap dışı onayı yoktur.
İsa hakkında, Hristiyan olmayan eleştirici
bilginlerin bile kabul edeceği en az on
iki tarihsel gerçek vardır:
1. İsa çarmıha gerilerek öldürülmüştür.
2. Gömülmüştür.
3. Ölümü öğrencilerini kedere ve ümitsizliğe
boğmuştur.
4. İsa’nın mezarı birkaç gün sonra boş bulunmuştur
(ya da bulunduğu iddia edilmiştir).
5. Öğrenciler dirilmiş İsa’yı gördüklerine
inanmışlardır.
6. Bundan sonra öğrenciler kuşkucu kişiler
olmaktan çıkıp cesur inanlılar olmuşlardır.
7. Bu mesaj, ilk Kilise’nin vaaz ettiği
ana noktalardan biriydi.
8. Bu mesaj Yeruşalim’de vaaz edilmiştir.
9. Bu vaazın sonucu olarak Kilise doğmuş
ve büyümüştür.
10. İsa’nın dirildiği gün olan Pazar günü,
tapınma günü olarak Şabat’ın (Cumartesi’nin)
yerini almıştır.
11. Şüpheci biri olan Yakup da, diriltilmiş
Mesih’i gördüğüne inandığında O’na iman
etmiştir.
12. Hristiyanlık’ın düşmanı olan Pavlus,
dirilmiş Rab’bi gördüğüne inandığı bir deneyim
yaşaması sayesinde O’na iman etmiştir.
Bazıları kesin gerçeklerin yer aldığı bu
listeye itiraz etse de, dirilişi ve müjdenin
belirlenmesini kanıtlamak için sadece birkaç
tanesi gereklidir: İsa’nın ölümü, gömülmesi,
dirilişi ve görünmeleri (1 Korintliler 15:1-5).
Yukarıdaki gerçeklerden bir ya da ikisini
açıklamak için bazı teoriler olabildiği
halde, sadece diriliş bunların hepsini açıklar.
Muhalifler öğrencilerin dirilmiş Rab’bi
gördüklerini iddia ettiklerini kabul ederler.
Ne yalanlar ne de sanrılar insanları dirilişin
değiştirdiği gibi değiştiremez. İlk olarak,
bunu yaparak ne kazanacaklardı? Hristiyanlık
popüler değildi ve onlara para kazandırmadığı
gerçekti. İkinci olarak, yalancılar iyi
şehit olmaz. Öğrencilerin imanları için
korkunç şekillerde ölmeye razı olmaları,
dirilişin en iyi açıklamasıdır. Evet, birçok
insan doğru olduğunu düşündüğü yalanlar
için ölür ama insanlar doğru olmadığını
bildikleri bir şey için ölmezler.
Sonuç olarak, Mesih Kendisinin YHWH olduğunu,
Tanrı olduğunu (sadece “bir tanrı” değil,
tek gerçek Tanrı olduğunu) iddia etmiştir.
Kendisini izleyenler (Yahudiler putperestlikten
çok korkarlardı) O’na inanmış ve O’ndan
Tanrı olarak söz etmiştir. Mesih Tanrı olduğu
iddialarını, dünyayı değiştiren dirilişi
dahil, mucizelerle kanıtladı. Başka hiçbir
sav bu gerçekleri açıklayamaz. Evet, Mesih’in
Tanrılığı Kutsal Kitap’a uygundur
.
|
