Soru
: Sonsuz güvenlik günah işlemek için ruhsat
mıdır?
Yanıt:
Sonsuz güvenlik doktrinine en sık yapılan
itiraz onun sözde insanların istedikleri
şekilde yaşamalarına ve buna karşın kurtulmuş
kalmalarına izin verdiğidir. Bu “teknik
olarak” doğru olduğu halde, aslında doğru
değildir. İsa Mesih tarafından gerçekten
kurtarılan bir insan, sürekli ve kasıtlı
günahla nitelenen bir yaşam sürmeyecektir.
Bir Hıristiyan’ın nasıl yaşaması gerektiğiyle
bir insanın kurtulması için ne yapması gerektiği
konusunda bir ayrım yapmalıyız.
Kutsal Kitap, kurtuluşun sadece lütufla,
sadece imanla, sadece İsa Mesih’le olduğu
konusunda açıktır (Yuhanna John 3:16; Efesliler
2:8-9; Yuhanna 14:6). Bir insan İsa Mesih’e
gerçekten iman ettiği an, kurtulur ve o
kurtuluşta güvenli olur. Kurtuluş imanla
kazanılıp sonra işlerle devam ettirilmez.
Elçi Pavlus, “Bu kadar akılsız mısınız?
Ruh'la başladıktan sonra şimdi insan çabasıyla
mı bitirmeye çalışıyorsunuz?” diye sorduğu
Galatyalılar 3:3’de bu konuyu ele almıştır.
Eğer bizler imanla kurtulduysak, kurtuluşumuz
da imanla devam ettirilir ve güvende tutulur.
Biz kendi kurtuluşumuzu hak edemeyiz. Bu
yüzden, kurtuluşumuzun devam ettirilmesini
de hak edemeyiz. Kurtuluşumuzu devam ettiren
Tanrı’dır (Yahuda 24). Tanrı’nın eli bizi
sıkı bir şekilde kavramış olarak tutar (Yuhanna
10:28-29). Hiçbir şey bizi Tanrı’nın sevgisinden
ayıramaz (Romalılar 8:38-39).
Sonsuz güvenliği inkâr etmek, esasen kendi
kurtuluşumuzu kendi iyi işlerimiz ve çabalarımızla
korumamız gerektiğini bildiren bir inançtır.
Bu da lütufla gerçekleşen kurtuluşa tam
bir tezat oluşturur. Bizler kendi erdemlerimizden
ötürü değil, Mesih’in erdemlerinden ötürü
kurtulduk (Romalılar 4:3-8). Kurtuluşumuzu
korumak için Tanrı Sözü’ne itaat etmemiz
ve Tanrı yolunda bir yaşam sürmemiz gerektiğini
iddia etmek, İsa’nın ölümünün günahlarımızın
cezasını ödemeye yeterli olmadığını söylemektir.
İsa’nın ölümü, geçmiş, şimdiki ve gelecekteki,
kurtuluştan önceki ve kurtuluştan sonraki
bütün günahlarımızın bedelini ödemek için
kesinlikle yeterliydi (Romalılar 5:8; 1
Korintliler 15:3; 2 Korintliler 5:21).
Peki bu bir Hıristiyan’ın istediği şekilde
yaşayabileceği ve hâlâ da kurtulmuş olacağı
anlamına mı gelir? Bu aslında karşı savlı
bir sorudur, çünkü Kutsal Kitap gerçek bir
Hıristiyan’ın “istediği şekilde” yaşamayacağını
çok açık bir şekilde bildirir. Hıristiyanlar
yeni yaratıklardır (2 Korintliler 5:17).
Hıristiyanlar, benliğin işlerini değil (Galatyalılar
5:19-21), Ruh’un meyvesini gösterirler (Galatyalılar
5:22-23). Birinci Yuhanna 3:6-9 gerçek Hıristiyanlar’ın
sürekli günah içinde yaşamayacaklarını açıkça
bildirir. Elçi Pavlus, lütfun günahı desteklediği
suçlamasına karşı şöyle bildirmiştir: “Öyleyse
ne diyelim? Lütuf çoğalsın diye günah işlemeye
devam mı edelim? Kesinlikle hayır! Günah
karşısında ölmüş olan bizler artık nasıl
günah içinde yaşarız?” (Romalılar 6:1-2).
Sonsuz güvenlik günah işlemek için bir
ruhsat değil, Mesih’e güvenenler için Tanrı’nın
sevgisinin garanti edilmiş olduğunu bilmenin
verdiği bir güvenliktir. Tanrı’nın büyük
kurtuluş armağanını bilmek ve anlamak, günaha
ruhsat vermenin tam tersini gerçekleştirir.
İsa Mesih’in bizim için ödemiş olduğu bedeli
bilen birisi, nasıl olur da günah içinde
bir yaşam sürmeye devam edebilir (Romalılar
6:15-23)? Tanrı’nın iman edenlere olan kayıtsız
şartsız ve garantilenen sevgisini anlayan
birisi o sevgiyi nasıl elinin tersiyle itebilir?
Böyle birisi, sonsuz güvenliğin kendisine
günah işleme ruhsatı vermiş olduğunu değil,
kendisinin İsa Mesih aracılığıyla kurtuluşu
gerçekten tatmamış olduğunu göstermektedir.
"Mesih'te yaşayan, günah işlemez. Günah
işleyen O'nu ne görmüştür, ne de tanımıştır”
(1 Yuhanna 3:6).
|