|
Soru
: Kutsal Kitap ırkçılık, önyargı ve ayrımcılık
hakkında ne der?
Yanıt: Bu
konuda anlaşılması gereken ilk şey, bir
tek ırk olduğu ve onun da insan ırkı olduğudur.
Beyazlar, Afrikalılar, Asyalılar, Hintliler,
Araplar ve Yahudiler farklı ırklar değildirler.
İnsanlığın değişik etniklilikleridirler.
Bütün insanlar (tabii ki, çok ufak farklılıklarla)
aynı fiziksel özelliklere sahiptir. Daha
da önemlisi, bütün insanlar Tanrı’nın sureti
ve benzerliğinde yaratılmışlardır (Yaratılış
1:26-27). Tanrı dünyayı o kadar çok sevmiştir
ki, hayatını bizim için vermesi üzere İsa’yı
göndermiştir (Yuhanna 3:16). Buradaki “dünya”
sözcüğüne bütün etnik grupların dahil olduğu
kesindir.
Tanrı, insanlar arasında ayrım yapmaz ve
bazılarının tarafını tutmaz (Yasa’nın Tekrarı
10:17; Elçilerin İşleri 10:34; Romalılar
2:11; Efesliler 6:9) ve biz de böyle bir
şey yapmamalıyız. Yakup 2:4 ayrımcılık yapanları,
“kötü düşünceli yargıçlar” şeklinde tanımlar.
Bizim böyle olmak yerine komşumuzu kendimiz
gibi sevmemiz gerekmektedir (Yakup 2:8).
Eski Antlaşma’da, Tanrı insanlığı Yahudiler
ve Yahudi olmayan uluslar olmak üzere iki
“ırk” grubuna ayırmıştı. Tanrı’nın amacı,
Yahudiler’in bir kâhinler egemenliği olması
ve Yahudi olmayan uluslara hizmet etmeleriydi.
Bunun yerine, Yahudiler büyük bir çoğunlukla
konumlarından ötürü gururlandılar ve Yahudi
olmayan ulusları küçümsediler. İsa Mesih
ikisinin arasındaki düşmanlık duvarını yok
ederek (Efesliler 2:14) buna son verdi.
Irkçılığın, önyargının ve ayrımcılığın
bütün biçimleri Mesih’in çarmıhta gerçekleştirdiği
işe hakaret etmektir. İsa bizlere, Kendisi
bizleri sevdiği gibi bizim de birbirimizi
sevmemizi buyurur (Yuhanna 13:34). Eğer
Tanrı tarafsızsa ve bizleri tarafsız olarak
seviyorsa, bizim de başkalarını aynı standarda
göre sevmemiz gerekir. İsa, Matta 25’te
O’nun en basit kardeşleri için yaptığımızı
Kendisi için yaptığımızı öğretir. Bir insanı
aşağılarsak Tanrı’nın benzerliğinde yaratılmış
bir insana kötü davranmaktayızdır; Tanrı’nın
sevdiği ve İsa’nın kendisi için öldüğü birisini
üzmekteyizdir.
Irkçılık, çeşitli biçimler ve derecelerde,
binlerce yıldır insanlığın üzerinde bir
bela olmuştur. Her etnik gruptan olan kardeşler,
bunun böyle olmaması gerekiyor. Irkçılık,
önyargı ve ayrımcılık kurbanlarının diğerlerini
bağışlaması lazımdır. Efesliler 4:32, “Birbirinize
karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı
sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi
bağışlayın” diye bildirir. Irkçı insanlar
sizin bağışlamanızı hak etmeyebilirler ama
biz de Tanrı’nın bağışlamasını onlardan
çok daha az hak ediyorduk. Irkçılık yapıp
önyargıda ve ayrımcılıkta bulunanlar tövbe
etmelidirler. “Ölümden dirilenler gibi kendinizi
Tanrı'ya adayın; bedeninizin üyelerini doğruluk
araçları olarak Tanrı'ya sunun” (Romalılar
6:13). “Artık ne Yahudi ne Grek, ne köle
ne özgür, ne erkek ne dişi ayrımı var. Duam,
“Hepiniz Mesih İsa'da birsiniz” diyen Galatyalılar
3:28’in hayatlarımızda tamamen gerçek olmasıdır.
.
|
